ඒ එළිය ඔයා මට දෙන්නේ නෑ

සුළගටත් අහසටත් මහ පොළොවටත් දැනෙනවා..
ඒත් ඔයාට දැනෙන් නෑ..
අහසට දරාගන්නත් බෑ
පොළොවට උහුලගන්නත් බෑ
අහස මහ පොළොවට
බර කරනවා
ඒ වේදනාව ...
මගේ වේදානාවේ උරුමක්කාරයා ඔයා..
ඒත් මට උරුම උනේ කදුලු විතරයි ..
මට මගේ හෙවනැල්ලවත් නෑ..
මුලු ජීවිතේම අදුරුයි..
ඒ අදුරට එළිය තියෙන්නේ ඔයා ලග..
නමුත් ඒ එළිය ඔයා මට දෙන්නෙ නෑ..
ඒ තරමටම ඔයා නපුරුයි..
ඔයාටවත් මුණ නොගැසුනු ඔයාව
හොයාගත්තේ මම..
කමක් නෑ...
මට නොලැබෙන දේවල්
ඔයාට ලැබෙනවන්ම්
මට ඒ හොදටම ඇතී..